"İş hayatımda birlikte çalıştığım en kötü insanlardı."

-Ulaşım Sektörü-

Türkiye’de küçük bir sektörde önceki tecrübelerim sayesinde rakip firmalardan birinde uzman olarak iş bulmuştum. İçerideki ekip arkadaşımın motivasyonunu bozmamak için tüm pazarlıklarıma rağmen kıdemli almamışlardı. Eşitlik sağlanması mantıklıydı. Ama bu bile onun ve arkadaşlarının bana mobbing yapmasına engel olmadı.

Zaman içinde müdürümün ve direktörün beni takdir etmesi, tecrübemin ön plana çıkması hoşlarına gitmedi. Arkamdan ben masamda değilken küfretmeleri, başka insanlara gidip hakkımda iftira atmaları, mezun olduğum üniversiteye laf söylemeleri (kendilerine göre daha iyi bir üniversiteden mezundum), sadece yalakalık becerilerimden o pozisyonda olduğumu ima etmeleri vs. Ameliyat olduğumda bile geçmiş olsun deme zahmetinde bulunmayan, günaydınımı dahi almayan bir grup düşünün. İş hayatımda birlikte çalıştığım en kötü insanlardı. Mobbing sadece üstten alta olmaz. Paralelde de olur ama onlar yaptıklarının mobbing hatta safi kötülük olduğunu bilmiyorlardı. Sırayla o ya da bu sebeple herkes işten ayrılıyordu, ekip arkadaşım ise giderken işten çıkış sebebi olarak beni yazmış ki alakası yoktu. İçlerindeki en kötü(torpilli biriydi ve gücünü torpilinden alıyordu) ise benim istifa etmem üzerine yaptıklarına/saygısızlığına dayanamayıp direktör tarafından gönderildi. Ama alınmış çok geç bir aksiyondu, kızın yüzünden istifa eden 3. kişiydim. İstifamı bile işi beceremediğim için gidiyorum diye millete anlattılar. Oysa ki hem maaş hem de pozisyon terfisi ile geçiş yapmıştım.